Eugeniusz Bodo – niepijący miłośnik kobiet

Eugeniusz Bodo to nasz amant wszech czasów. A mało kto wie, że urodził się w…Szwajcarii. Urodził się dokładnie 118 lat temu w Genewie.

Eugeniusz Bodo, a tak naprawdę  Bohdan Eugène Junod urodził się 28 grudnia 1899 roku w Genewie. Ojciec, Théodore, był Szwajcarem, a matka – Jadwiga Anna Dorota z Dylewskich, Polką. Rok później rodzina inżyniera Junoda osiedliła się w Łodzi. Ojciec był kalwinem, a matka katoliczką. Ojciec Bohdana prowadził również teatry rewiowe. To na scenie jednego z nich zadebiutował jego syn jako „10-letni kowboj Bodo – cudowne dziecko XX wieku”. Imię Bodo wraz ze spolszczonym drugim imieniem stało się jego artystycznym pseudonimem, pod którym przeszedł do historii polskiego kina i muzyki.

Od 1917 roku występował na scenach warszawskich (kabarety Qui pro quo, Morskie Oko czy Cyrulik Warszawski). gdzie objawił się jako artysta rewiowy. W 1925 roku wystąpił po raz pierwszy w filmie. Od tamtego momentu zagrał w 30 produkcjach. Grywał głównie amantów, ale też postacie tragiczne i komediowe. Wystarczy wspomnieć jego duety z Adolfem Dymszą, Jadwigą Smosarską   czy Mieczysławą Ćwiklińską. Zagrał role w największych hitach polskiego kina lat 30. XX wieku, gdzie wykonywał takie szlagiery jak „Umówiłem się z nią na dziewiątą” czy „Sex Appeal” i wiele innych przebojów, które do tej pory są wykonywane przez współczesnych artystów.

27 maja 1929 roku miał wypadek samochodowy, w którym zginął podróżujący z nim aktor Witold Roland. Bodo został skazany przez sąd na pół roku więzienia w zawieszeniu.

Jak już zaznaczono w tytule Bodo był abstynentem (zapewne wynikało to z kalwinizmu, który wyznawał). Nie oznaczało to, że nie stronił od kobiet. Słynne były jego związki z Norą Ney, a także z tahitanką Reri.

Był także scenarzystą, próbował być reżyserem, a także otworzył kawiarnię Cafe Bodo (w kwietniu 1939 roku). Po wybuchu II wojny światowej oddał w dzierżawę kawiarnię i wyjechał do Lwowa. Znał język rosyjski i wykonywał swoje piosenki w tym języku, a także działał jako konferansjer w teatrach i rewiach.

Całe życie był…Szwajcarem, gdyż zachował obywatelstwo tego kraju. I to była przyczyna jego aresztowania i śmierci. 26 czerwca 1941 roku, tuż po ataku III Rzeszy na ZSRS został aresztowany przez NKWD i trafił do Moskwy. Trafił do osławionego więzienia na Butyrkach, a także siedział w więzieniu w Ufie. Został skazany na 5 lat katorgi w łagrze. Trafił do łagru w Kotłasie. O jego uwolnienie, bezskutecznie zresztą, ubiegali się Stanisław Kot i Tadeusz Romer. Z powodu posiadania obywatelstwa szwajcarskiego nie objęła go amnestia dla więźniów polskich w 1943 roku. Burzy to obiegowy mit PRL, że artystę zamordowano we Lwowie w 1941 roku (komunistyczna propaganda chciała zapewne uczynić go ofiarą Niemców).

Eugeniusz Bodo według sowieckich obozowych dokumentów zmarł z głodu i wycieńczenia 7 października 1943 roku w Kotłasie. Pochowano go w zbiorowej mogile.  Zachowało się zdjęcie z dokumentacji NKWD przedstawiające Eugeniusza Bodo. Nie przypominał on już amanta, którego poznaliśmy w filmach.

2 października 2011 w Kotłasie na cmentarzu Makaricha odsłonięty został pomnik, będący także symboliczną mogiłą artysty.

Źr.: filmpolski.pl; stopklatka.pl; imdb.com; Filmoteka Narodowa
Fot.: „Paweł i Gaweł”, Adolf Dymsza, Eugeniusz Bodo i Helena Grossówna/Rex-film/commons.wikimedia.org

Czytaj również: TO STAJE SIĘ FAKTEM! DO GRODNA I BRZEŚCIA POJEDZIEMY BEZ WIZY. JEST PODPIS ŁUKASZENKI