Bliski współpracownik Macierewicza zarzuca Kaczyńskiemu uległość i tchórzostwo. „Kto kazał mu zamerdać ogonem?”

Mariusz Marasek, pełnomocnik Ministerstwa Obrony Narodowej ds. Centrum Eksperckiego Kontrwywiadu NATO, zamieścił na Twitterze wpis, w którym ostro krytykuje decyzje Jarosława Kaczyńskiego wobec Bartłomieja Misiewicza. Publikujący pod pseudonimem Aleksander Ścios zarzuca prezesowi PiS uleganie medialnej nagonce i działanie na szkodę MON. 

W środę 12 kwietnia Jarosław Kaczyński powołał komisję w celu zbadania zarzutów formułowanych pod adresem Bartłomieja Misiewicza, a także okoliczności powoływania go na pełnione funkcje. Wcześniej prezes PiS zawiesił Misiewicza w prawach członka partii. 

Decyzja Kaczyńskiego to wynik pojawienia się w mediach kolejnych kontrowersji dotyczących osoby Bartłomieja Misiewicza. Jak informowała „Rzeczpospolita”, były rzecznik został zatrudniony w Polskiej Grupie Zbrojeniowej i miał otrzymywać tam bardzo wysoką pensję.

Do decyzji Kaczyńskiego odniósł się za pośrednictwem Twittera bliski współpracownik Antoniego Macierewicza, który przez cały dzień nie szczędził krytycznych uwag pod adresem prezesa PiS.

W 2007 J. Kaczyński w reakcji na ataki propagandystów – „Merdanie ogonem w odpowiedzi na agresję nic nie da”. Kto kazał dziś zamerdać? – napisał Marasek (vel Aleksander Ścios) na Twitterze.

W 2007 J.Kaczyński w reakcji na ataki propagandystów-„Merdanie ogonem w odpowiedzi na agresję nic nie da”.Kto kazał dziś zamerdać?

— Aleksander Ścios (@SciosBezdekretu) 12 kwietnia 2017

Mariusz Marasek już w 1992 piastował funkcję doradcy ministra spraw wewnętrznych Antoniego Macierewicza. Był związany z Chrześcijańskim Ruchem Samorządowym. Pozostał bliskim współpracownikiem politycznym Antoniego Macierewicza, od 2006 do 2008 był członkiem komisji weryfikacyjnej ds. WSI. 30 grudnia 2015 został powołany na stanowisko pełnomocnika MON ds. utworzenia Centrum Eksperckiego Kontrwywiadu NATO i jego dyrektora. Na Twitterze publikuje pod pseudonimem Aleksander Ścios.

Źródło: Twitter.com/Sciosbezdekretu, wikipedia.org