Wykształcenie zgodne z zapotrzebowaniem rynku i cyfrowe umiejętności – to czynniki, które sprzyjają podwyższeniu płac kobiet. Podwyżkom sprzyja także równościowa polityka płacowa firm.
1. Wybór edukacji i zawodu zgodnie z zapotrzebowaniem rynku
„Decyzja dotycząca edukacji, a potem pracy ma kluczowy wpływ na późniejsze wynagrodzenia, możliwość awansu i zrobienia kariery” – mówi Aleksandra Pocheć, ekspertka serwisu rekrutacyjnego MonsterPolska.pl.
„Kobiety bardzo często dominują na kierunkach humanistycznych, tymczasem największe pieniądze kryją się w obszarach, które zatrudniają umysły ścisłe. Poza tym przyszłość także finansowa jest tam, gdzie zawody przyszłości. Mowa o zawodach z dziedziny nauki, badań, technologii, inżynierii, ale także ekologii czy zdrowego stylu życia. Kobiety stojące przed wyborem studiów, szkoleń, stażu czy pracy, muszą kierować się zjawiskami i trendami społecznymi. Wśród nich jest starzenie się społeczeństwa, cyfryzacja, globalizacja czy wielokulturowość. Dobry wybór sprzyja wysokości wynagrodzenia” – dodaje.
2. Podnoszenie umiejętności cyfrowych
Podążanie za technologią, innowacjami w dziedzinie IT oraz rozwijanie e-umiejętności to wciąż domena mężczyzn. Tymczasem umiejętność korzystania z technologii cyfrowej – znajomość programów komputerowych, usług i narzędzi internetowych – jest obecnie czynnikiem decydującym o zatrudnieniu i karierze na rynku pracy. Pracowników z nowoczesnymi umiejętnościami poszukują zarówno działy marketingu, administracji, zasobów ludzkich i gospodarki. Im więcej e-umiejętności, tym większe pieniądze.
Upowszechnianiu zatrudnienia kobiet w branżach, w których potrzebne są nowe umiejętności, sprzyjają różne społeczne inicjatywy np. uczelni wyższych. Według danych Monster Polska* wynika, że większość kobiet zatrudnionych w IT pracuje jako testerzy IT oraz analitycy IT.
3. Kobiece przywództwo sprzyja wynikom firmy
Wyraźnie zmienia się sposób, w jaki kobiety postrzegane są w społeczeństwie. Przykład idzie z góry. W krajach, w których kobiety zajmują ważne rządowe stanowiska, przedsiębiorcy chętniej powierzają kobietom kluczowe funkcje w firmach.
Kobiety na kierowniczych stanowiskach – co udowadniają liczne badania – sprawiają, że w firmie jest miejsce na wymianę opinii, poglądów i doświadczeń. Pozytywny wpływ zróżnicowania płci przekłada się na lepsze wyniki ekonomiczne firm. Właśnie dlatego współczesne firmy coraz częściej dbają o równowagę płci. Z badań Monster Polska* wynika jednak, że wciąż tylko około 6 proc. wszystkich zatrudnionych kobiet znalazło się w pierwszej dziesiątce najlepiej zarabiających pracowników.
4. Przejrzysta polityka płacowa i równe wynagrodzenia
„Międzynarodowe marki także chętniej inwestują w działania wizerunkowe, które mają wzmacniać przekaz, że firma jest otwarta zarówno na zatrudnienie kobiet i mężczyzn. Niemcy, Islandia, Austria, Szwecja, Finlandia i Francja wprowadziły przepisy, które zmuszają firmy do radzenia sobie z problemem nierówności płci” – zauważa ekspertka MonsterPolska.pl.
Ubiegłoroczny przypadek nierównego wynagrodzenia pracowników w brytyjskiej BBC sprawił, że przepisy zaczęły obowiązywać w Wielkiej Brytanii. Zgodnie z prawem wszystkie firmy zatrudniające powyżej 250 pracowników (około 9000 firm zatrudniające 15 milionów pracowników) muszą opublikować różnicę w wynagrodzeniach i premiach mężczyzn i kobiet. Firmy muszą publikować te informacje zarówno na swojej stronie internetowej, jak i na stronach internetowych klientów i dostawców. Informacja pokazuje, czy firma faktycznie respektuje politykę równości płac.
W Polsce średnia płaca kobiet wynosi 4 300 zł brutto, a mężczyzn – 5 000 zł (w Warszawie) oraz 3 083 i 4 000 zł (poza stolicą) – wynika z badań Monster Polska*. Z badań wynika także, że najbardziej znaczące różnice wynagrodzenia w zależności od płci występują w Bułgarii, Czechach i na Słowacji, gdzie średnia różnica płac wynosi 28-30 proc. na korzyść mężczyzn. Najmniejsze różnice odnotowano w Chorwacji i Słowenii – średnio o 10-11 proc.
5. Chęć zwiększenia zatrudnienia wśród kobiet
Na rynku pracy odsetek zatrudnionych mężczyzn jest nadal wyższy niż odsetek zatrudnionych kobiet. Jednak luka ta stopniowo się zmniejsza dzięki nowoczesnemu stylowi życia, poprawie warunków pracy i emancypacji kobiet. Tyle samo kobiet i mężczyzn pracuje w krajach takich jak Finlandia, Norwegia i Szwecja. W krajach Europy Środkowej jest w tej kwestii sporo do zrobienia, jednak pracodawcy ułatwiają kobietom powrót na rynek pracy stosując m.in. elastyczne formy zatrudnienia.
6. Popularność pracy w niepełnym wymiarze godzin
Praca na część etatu to bilet na rynek pracy. W przypadku kobiet próbujących łączyć role mamy i pracownika, zatrudnienie w niepełnym wymiarze godzin, jest często jedynym sposobem na pracę. Prym w tej materii wiedzie Holandia, gdzie aż 74 proc. wszystkich zatrudnionych kobiet pracuje w niepełnym wymiarze godzin. W Niemczech, Austrii, Belgii oraz Wielkiej Brytanii prawie połowa kobiet pracuje w niepełnym wymiarze godzin. Wiele do nadrobienia mają kraje Europy Wschodniej, gdzie tylko jedna dziesiąta kobiet pracuje w niepełnym wymiarze godzin. Średnia w 28 krajach UE stanowi około jedną trzecią tej liczby.
Elastyczny czas pracy pomaga kobietom pozostać na rynku pracy i osiągnąć niezależność finansową. Stopniowe przechodzenie na zatrudnienie w pełnym wymiarze zwiększa szanse na podwyżkę wynagrodzenia i rozwój kariery. Rezygnacja z pracy oddala od powrotu na rynek pracy.
7. Większe zaangażowanie ojców w opiekę nad dziećmi
Kobiety mają coraz silniejsze wsparcie mężczyzn. Dzielenie się obowiązkami związanymi z opieką nad dziećmi sprawia, że kobiety wracają na rynek pracy. Tej tendencji sprzyjają liczne dyskusje społeczne i regulacje prawne.
Niezależnie od wszystkich czynników, każda z kobiet musi wziąć sprawy w swoje ręce. Z badań Monster Polska wynika, że mężczyźni idąc na rozmowę kwalifikacyjną mają wyższe oczekiwania co do wynagrodzenia. Nasza rada więc brzmi: nie bój się negocjować i monitorować wynagrodzenia, które można przypisać stanowisku, o które się starasz.
Badanie zostało opublikowane w marcu 2018. Przeprowadzono je w 13 krajach (Bośnia i Hercegowina, Bułgaria, Chorwacja, Czechy, Estonia, Finlandia, Litwa, Łotwa, Polska, Serbia, Słowacja, Słowenia, Węgry).
Źródło: inf. prasowa
