507. rocznica zwycięstwa pod Orszą

13 lipca 1508 r. połączone siły polsko – litewskie rozgromiły wojska rosyjskie pod Orszą uwalniając Smoleńsk od oblężenia. 

Geneza bitwy

2 lutego 1507 r. sejm polski postanowił wypowiedzieć wojnę Rosji, a jako casus belli (powód do wojny) podał, że Rosjanie nie zwrócili ziem litewskich zdobytych w 1494 r. W drugim etapie wojny wojska moskiewskie obległy Mińsk, Orszę i Słuck. W lipcu wyruszyła połączona armia polsko – litewska pod wodzą Konstantego Ostrogskiego i Mikołaja Firleja by odciążyć Smoleńsk.

Bitwa

Gdy Wasyl III dowiedział się o wyprawie zwinął oblężenie Smoleńska i ruszył pod Orszę. Gdy dowiedział się, że Polacy nadchodzą wycofał się i postanowił ich zaatakować podczas przeprawy przez Dniepr. Ostrogski wydzielił część wojsk by przeszły przez niestrzeżony bród i zaatakowały obóz, a główne siły miały przejść przez przeprawę. Oddziały spotkały się z ciężkim oporem, jednak przekroczyły rzekę i dostały się na prawy brzeg. Zmierzch przerwał bitwę, Ostrogski chciał zaatakował o wschodzie, jednak w nocy wojska moskiewskie się wycofały.

Po bitwie

18 lipca wojska moskiewskie przerwały wszystkie oblężenia. Później odbyła się jeszcze kampania Stanisława Kiszki, który na czele kilku tysięcy jazdy uderzył w głąb Rosji zdobywając Dorohobuż, Wiaźmę, Toropiec i Biełą.
8 października 1508 r. podpisano w Moskwie pokój, na mocy, którego Rosja zrzekła się Lubecza, a więc dostępu do Dniepru.

Czytaj także: Na co umierali nasi władcy? Śmierć na różne sposoby

Fot.: Kazimier Lachnovic/portret Ostrogskiego autorstwa K. Aleksadrovica – commons.wikimedia.org