12 sierpnia 2013 r. minęła 361. rocznica zwycięstwa wojsk Rzeczypspolitej nad sześciokrotnie większymi wojskami Rosyjskimi. Bitwa pod Szkłowem miała miejsce w 1654 r. i była jedną z pierwszych bitew w wojnie polsko-rosyjskiej 1654-1667.
Do Polski wkroczyła wielka armia rosyjska pod wodzą kniazia Jakowa Czerkaskiego (ok. 70 tys. żołnierzy) i już 11 sierpnia zajęła Kopyś.
Pod Szkłowem wojska Rzeczypospolitej pod wodzą Janusza Radziwiła liczyły ok. 6 tys. żołnierzy. Radziwiłł zamierzał włączyć w walkę swoje wojska przed nadejściem głównych sił. Wysłał więc kilka chorągwi w stronę Kopysii, które wciągnęły Rosjan, a sam rzucił się do natarcia na pozostałe wojska pod wodzą Jurija Boratyńskiego. W walce de facto uczestniczyło ok. 20 tys. Rosjan. Wojska rosyjskie ogarnęła panika i wycofały się na lewy brzeg Dniepru. Straty wojsk Rzeczpospolitej wyniosły 700 żołnierzy, natomiast Rosjan 7 tys.
Po stronie polskiej walczyły:
– chorągiew kozacka (pancerna) chorągiew hetmana Radziwiłła pod dowództwem porucznika Aleksandra Mierzeńskiego(150 jazdy) – oddział ten poniósł spore straty ,
-hetmańska chorągiew husarii (159 jazdy) – oddział poniósł ciężkie straty,
– chorągiew husarii Hrehorego Mirskiego, strażnika litewskiego pod dowództwem porucznika Hieronima Mirskiego (83 jazdy) – Hieronim Mirski zginął pod Szkłowem,
– chorągiew husarii Aleksandra Hilarego Połubińskiego, podstolego wielkiego litewskiego, (122 jazdy)
– chorągiew kozacka, pod dowództwem porucznika Konstantego Kotowskiego (120 jazdy)
– chorągiew kozacka Jerzego Niemirycza, podkomorzego kijowskiego (100 jazdy) pod dowództwem porucznika Niemsta, który zginął pod Szkłowem
– chorągiew kozacka Samuela Wysockiego (100 jazdy)
– chorągiew kozacka Jana Bychowca, starosty trockiego (120 jazdy), pod dowództwem porucznika Helzbona, który w bitwie zginął
– Jerzego Karola Hlebowicza, starosty żmudzkiego, pod dowództwem porucznika Samuela Kmicica (120 jazdy)
– chorągiew kozacka Jerzego Władysława Judyckiego, marszałka rzeczyckiego (120 kjazdyoni)
– chorągiew kozacka Chryzostoma Jundziłła (86 jazdy), której rotmistrz poległ w walce
– regiment dragonii hetmana Radziwiłła pod dowództwem Hermana Ganzkopfa (200 jazdy)
– regiment dragonii ks. Bogusława Radziwiłła pod dowództwem Eberharda Puttkamera (700 jazdy),
– regiment dragonii Ernesta Jana Korffa (750 jazdy),
– regiment rajtarii hetmana Radziwiłła pod dowództwem starszego porucznika Ernesta Sackena (660 jazdy), porucznika wzięto do niewoli,
– regiment piechoty cudzoziemskiej hetmana Radziwiłła pod dowództwem starszego porucznika Jana von Ottenhausena (1050 ludzi) ,
– regiment piechoty cudzoziemskiej Jerzego Niemirycza pod dowództwem Bogusława Przypkowskiego (1000 ludzi),
– chorągiew piechoty węgierskiej hetmana Radziwiłła pod dowództwem kapitana Samuela Juszkiewicza (200 ludzi),
– chorągiew piechoty węgierskiej hetmana Radziwiłła pod dowództwem kapitana Jana Dmochowskiego (100 ludzi),
– dwie roty Marcina Błędowskiego i ks. Bogusława Radziwiłła (po 120 osób).
Czytaj także: Pogrom wojsk rosyjskich pod Żyrzynem 8 VIII 1863
Źródło: Wikipedia, http://kadrinazi.blogspot.com/
Fot. YouTube, Wikipedia
