Przedstawiamy finalistów MŚ 2014 (24) – NIGERIA

W kolejnym artykule z cyklu „Przedstawiamy finalistów MŚ 2014” prezentujemy ostatnią drużynę z grupy F – Nigerię.

1. Państwo:
– powierzchnia: 923,768  km² (32. miejsce na świecie)
– ludność: 177,155,754  (8. miejsce na świecie)
– stolica: Abuja 1,85 mln
– inne największe miasta: Lagos 10,2 mln, Kano 3,3 mln, Ibadan 2,7 mln, Kaduna 1,5 mln
– język: angielski
– dominująca religia: islam 50 %
dane za: www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/

2. Federacja:
– nazwa: Nigeria Football Association
– rok założenia: 1945 ( w FIFA od 1960)
– prezes: Aminu Maigari
– sukcesy na MŚ: 1/8 finału (1994, 1998), ostatnio faza grupowa (2010)
– sukcesy w Pucharze Narodów Afryki: złoto (1980, 1994, 2013), srebro (1984, 1988, 1990, 2000), brąz (1976, 1978, 1992, 2002, 2004, 2006, 2010)
– sukcesy w Pucharze Konfederacji: czwarte miejsce (1995)
– miejsce w rankingu FIFA (maj 2014) : 44. miejsce
– miejsce w rankingu Elo ( 28 maja 2014) : 29. miejsce

Czytaj także: Kadra Nigerii na MŚ

3. Rekordy indywidualne:
– najwięcej meczów: Joseph Yobo 94, Vincent Enyema 89, Nwankwo Kanu 86, Mudashiru Lawal 82, Jay – Jay Okocha 73
– najwięcej goli: Rashidi Yekini 37, Segun Odegbami 22, Yakubu Aiyegbeni 21, Obafemi Martins, Ikechukwu Uche 18

4. Drużyna:
– trener: Stephen Keshi (ur. 23.01. 1962 r.), mistrz Afryki 2013, selekcjoner od 2011 r.
– Kadra na MŚ 2014
Bramkarze:
Chigozie Agbim (Gombe United), Daniel Akpeyi (Warri Wolves), Austin Ejide (Hapoel Beer Szewa), Vincent Enyeama (OSC Lille)
Obrońcy:
Efe Ambrose (Celtic Glasgow), Uwa Elderson Echiejile (AS Monaco), Azubuike Egwuekwe (Warri Wolves), Godfrey Oboabona (Caykur Rizespor), Kunle Odunlami (Sunshine Stars), Kenneth Omeruo (Middlesbrough), Juwon Oshaniwa (SC Aszdod),Joseph Yobo (Norwich City)
Pomocnicy:
Ramon Azeez (Almeria), Michel Babatunde (Wołyń Łuck), Reuben Gabriel (Waasland-Beveren), Nosa Igiebor (Betis Sevilla), Sunday Mba (CA Bastia), Victor Moses (Liverpool), Joel Obi (AC Parma), John Obi Mikel (Chelsea Londyn), Ogenyi Onazi (Lazio Rzym), Ejike Uzoenyi (Enugu Rangers)
Napastnicy:
Shola Ameobi (Newcastle United), Emmanuel Emenike (Fenerbahce Stambuł), Ahmed Musa (CSKA Moskwa), Uche Nwofor (SC Heerenveen), Victor Obinna (Chievo Werona), Peter Odemwingie (Stoke City), Nnamdi Oduamadi (Brescia Calcio), Michael Uchebo (Cercle Brugge)

– ostatnie mecze: Meksyk – Nigeria 0:0, Zimbabwe – Nigeria 0:1

5. Gwiazda:
Victor Moses (ur. 12.12. 1990 r.); Crystal Palace 2007-2010 : 69 meczów/11 goli; Wigan 2010-2012 : 80 meczów/9 goli; Chelsea Londyn 2012/2013 : 43 mecze/10 goli; FC Liverpool 2013/2014 : 22 mecze/ 2 gole, w kadrze Nigerii 19 meczów / 6 goli

Najgroźniejszym zawodnikiem Nigerii jest Victor Moses – szybki i silny skrzydłowy dobrze znany wszystkim fanom Premier League. Swoją karierę rozpoczął w Crystal Palace, później trafił do Wigan Athletic, w którym grał na tyle dobrze, że zapracował na transfer do londyńskiej Chelsea. W drużynie The Blues spędził sezon 2012/2013 i choć wygrał z klubem Ligę Europejską, to furory nie zrobił. W sezonie 2013/2014 grał w FC Liverpoolu, z którym zdobył wicemistrzostwo kraju. Nadal nie jest pewne to, w jakim klubie będzie strzelał gole w następnym sezonie, co nie powinno mu przeszkadzać na mundialu w Brazylii. Moses jest bowiem pewnym punktem ekipy Super Orłów i to od niego w dużej mierze zależy, jak zagra ekipa Stephana Keshi’ego.

6. Rywale w grupie F:
– Iran (1 bezpośredni mecz, 1 zwycięstwo, gole 1:0), 16 czerwca Kurtyba
– Bośnia i Hercegowina  (żadnych spotkań), 21 czerwca Cuiaba
– Argentyna (6 m – 1 z – 1 r – 4 p, gole – 6:8), 25 czerwca Porto Alegre

7. Przewidywania:
Nigeria trafiła do niezbyt silnej, ale wyrównanej grupy. O ile Argentyna jest poza zasięgiem Super Orłów, to Bośnia I Iran to zespoły, z którymi ma szanse na zwycięstwo. Wydaje się zatem, że Nigeryjczycy będą rywalizować z Bośniakami o awans do 1/8 finału. I to może być wszystko na co ich będzie stać, mimo iż mistrzowie Afryki z ubiegłego roku na pewno będą chcieli zostać pierwszym w historii afrykańskim medalistą mundialu. Szkopuł w tym, że to samo chciało osiągnąć więcej afrykańskich drużyn, w tym o wiele mocniejszych niż ekipa, jaką na MŚ 2014 zabrał trener Keshi.