Żona Patryka Jakiego opowiedziała o wychowaniu synka z Zespołem Downa. „Jak wszyscy rodzice mieliśmy marzenie…” [WIDEO]

Anna Jaki, żona wiceministra sprawiedliwości Patryka Jakiego, udzieliła wywiadu internetowej telewizji wPolsce.pl. W programie „Wieża Bab” opowiedziała o doświadczeniach związanych z wychowywaniem dziecka z chorobą Downa. 

Gościem „Wieży Bab” była Aleksandra Jakubowska, publicystka, która ma 35-letniego, niepełnosprawnego syna oraz Anna Jaki, żona Patryka Jakiego, wiceministra sprawiedliwości, mama 3-letniego Radka z zespołem Downa. W rozmowie z Dorotą Łosiewicz obie kobiety szczegółowo opowiadają jak wygląda życie rodziców dzieci wymagających szczególnej opieki.

Anna Jaki dowiedziała się, że jej dziecko może być chore kiedy była w 13 tygodniu ciąży.

To było pierwsze USG genetyczne. Lekarz powiedział, że na podstawie pomiarów przezierności karkowej, kości nosowej, długości rąk, nóg i wagi, jest w stanie z 80% prawdopodobieństwem stwierdzić, że dziecko urodzi się z trisomią 21. Zaproponował nam amniopunkcję i powiedział, że jeśli wynik potwierdzi jego przypuszczenia można dokonać aborcji – wspomina kobieta.

Anna Jaki przyznaje, że wiadomość była dla niej szokująca.

W momencie zajścia w ciążę miałam 24 lata. Zespół Downa to była ostania rzecz której bym się spodziewała. Nigdy nie przypuszczałabym, że osoba w młodym wieku może urodzić dziecko z Zespołem Downa – podkreśla. 

Mowa o aborcji wstrząsnęła mną doszczętnie. Moim mężem również. Nie zdecydowaliśmy się na amniopunkcję, ani tym bardziej na aborcję. Postanowiliśmy przez pierwsze dwa dni przepłakać to, że prawdopodobnie będzie coś nie tak z Radkiem, a te 20% pozostawić w rękach Opatrzności i czekać, co się wydarzy. Może akurat cud się stanie i dziecko będzie zdrowe – wspomina.

Szok po urodzeniu Radka jeszcze był. Jak wszyscy rodzice mieliśmy marzenie. A może lekarz, a może prawnik, a może polityk. Wiadomo, że do ostatniej chwili liczy się na to, że jednak wszystko będzie w porządku. I można powiedzieć, że jest w porządku. Dziecko się rozwija w swoim tempie, my to przyjęliśmy do wiadomości, że po prostu nie można pewnych rzeczy zmienić. Radek ma Zespół Downa i trzeba mu zapewnić środowisko do rozwoju i żeby mógł czuć się kochany i żeby czuł się dobrze w otaczającym go świecie.