Podczas sesji Rady Miasta Kielce, która odbyła się 19 marca, jednogłośnie zaakceptowano projekt uchwały w sprawie nadania imienia generała Antoniego Hedy „Szarego” nowemu rondu u zbiegu ulicy Krakowskiej oraz Alei Legionów. Patriotycznego patrona zyskała także Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 3 i Technikum nr 3, wchodzące w skład Zespołu Szkół Przemysłu Spożywczego, którym patronować będzie od dziś Danuta Siedzikówna „Inka”.
O to, aby kieleckie rondo nosiło imię „Szarego” – dowódcy oddziałów partyzanckich ZWZ i AK w okręgach kieleckim i radomskim, zabiegali przede wszystkim byli żołnierze Armii Krajowej, lecz także wiele innych, nie związanych ściśle z walką zbrojną osób i organizacji. Patronat Żołnierza Wyklętego został oficjalnie przyjęty przez miejską komisję ds. nazewnictwa ulic i placów kilka tygodni temu, a dziś projekt zaakceptowali kieleccy radni. Nowe rondo początkowo miało nosić imię byłego premiera Tadeusza Mazowieckiego, lecz ostatecznie ten wniosek został odrzucony.
Młodzież wybrała „Inkę”
Nowy patron Zespołu Szkół Przemysłu Spożywczego wybrany został podczas wcześniejszego szkolnego referendum. Dyrektor szkoły Małgorzata Banasik-Rusak informowała, że pomysł pojawił się we wrześniu 2013 roku. Propozycji było kilka, jednak w wyniku przeprowadzonego referendum najwięcej głosów otrzymała młoda sanitariuszka 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej – Danuta Siedzikówna „Inka”, która w wieku niespełna 18 lat została zamordowana przez UB. Dyrekcja cieszy się z decyzji uczniów podkreślając, że „Inka” będzie wspaniałym wzorem do naśladowania dla młodych ludzi.
Czytaj także: Nie Mazowiecki, a \"Żołnierz Wyklęty\"! Rondo w Kielcach imienia \"Szarego\
>> Czytaj także: „Inka” zostanie patronką I LO we Wrocławiu!
Kim był nowy patron kieleckiego ronda?
Antoni Heda „Szary” to generał brygady Wojska Polskiego, dowódca oddziałów partyzanckich ZWZ i AK. Działał przede wszystkim w okręgach kieleckim i radomskim. Walczył w kampanii wrześniowej, a po klęsce Wojska Polskiego rozpoczął swoją działalność w ZWZ. Usiłował przedostać się do Rumunii, został jednak schwytany na granicy i umieszczony w twierdzy brzeskiej. Wraz ze swoim kompanem otrzymał wyrok siedmiu, a po jakimś czasie przedłużony do dwunastu, lat łagru. Mężczyźni usiłowali uniknąć zsyłki na Syberię i za pomocą różnych forteli przeciągali w czasie moment „wywózki”. Ostatecznie 22 czerwca 1941 roku, po ataku wojsk niemieckich na twierdzę Brześć, udało im się zbiec z miejsca przetrzymywania. Wolność „Szarego” nie trwała długo, gdyż po opuszczeniu twierdzy, został pojmany przez niemiecką żandarmerię i umieszczony w stalagu, z którego po jakimś czasie udało mu się uciec.
Po opuszczeniu stalagu prowadził działalność konspiracyjną w ZWZ. Zasłynął między innymi zdobyciem niemieckiego więzienia w Starachowicach i uwolnieniem około 80 przetrzymywanych tam więźniów. Zdobycie więzienia zbiegło się z przystąpieniem Hedy do AK. Dołączył do zgrupowania Jana Piwnika ps. „Ponury”.
Po zakończeniu wojny „Szary” pozostał w konspiracji. Nieustannie prowadził walkę z komunistycznym okupantem. W 1945 roku, wraz ze swoim oddziałem, liczącym 250 osób, przeprowadził skuteczny atak na komunistyczne więzienie w Kielcach. Wyzwolił w ten sposób kilkuset przetrzymywanych tam więźniów, w większości AK-owców.
Kielecka akcja była ostatnią w jego partyzanckiej działalności. Wyjechał na Wybrzeże i funkcjonował pod nazwiskiem Antoni Wiśniewski. Aresztowano go w 1948 roku. Otrzymał cztery wyroki śmierci, które jednak udało mu się zamienić na dożywocie. Na wolność wyszedł w 1956 roku. Miało to związek z powszechną amnestią.
Za swoje zasługi wojenne otrzymał wiele odznaczeń. Wśród nich Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari (dwukrotnie) oraz Krzyż Walecznych. Uhonorowano go również Medalem Polonia Mater Nostra Est. Zmarł 14 lutego 2008 roku w Warszawie. Ciało przewieziono, zgodnie z wolą zmarłego, do Podkowy Leśnej, gdzie spoczął obok swojej żony.
>> Czytaj także: Relacja: rocznica rozbicia więzienia UB w Kielcach [ZDJĘCIA]
Źródlo: inf. własna
Fot.: commons.wikimedia.org/Jolanta Dyr
