W miniony piątek, 11 grudnia obchodziliśmy 21. rocznicę śmierci jednego z najwybitniejszych polskich dowódców okresu II wojny światowej. Pod dawnym domem Stanisława Maczka w Edynburgu spotkali się, by oddać hołd harcerze i zuchy ZHPwS oraz potomkowie polskich żołnierzy mieszkający w Szkocji.
Spotkanie rozpoczęło się krótkim przemówieniem dotyczącym generała. Następnie pamięć bohatera uczczono minutą ciszy i uroczystym capstrzykiem oraz złożono kwiaty przy pamiątkowej tablicy wmurowanej w ścianę dawnego domu legendarnego dowódcy 1 Dywizji Pancernej.
Harcerze z naszej drużyny dość dokładnie zapoznają się z życiorysem „Bacy”. Podstawowa lektura to „Od podwody do czołga” gen. Stanisława Maczka, ponadto posiadamy całą masę materiałów dokumentalnych o naszym Bohaterze. Czasem ze zdziwieniem odkrywamy że jest on bardziej popularny w niektórych krajach europejskich niż w Polsce. Obecnie szykujemy się do zebrania bardzo ciekawego materiału filmowego z archiwów jednego z naszych kombatantów. Ponadto cały czas staramy się wspierać ideę budowy ławeczki gen. Maczka w Edynburgu. Inicjatywa wystawienia tego monumentu wyszła ze strony szkockiej. Niestety śmierć Lorda Freazera, głównego inicjatora postawienia tego monumentu, pokrzyżowała całe plany. Ponadto szkocki trust, który prowadzi tę sprawę napotyka na kłopoty formalne. Jest to dla nas bardzo ważna sprawa. Udało się odsłonić monument Niedźwiedzia Wojtka, tak więc teraz pora za zaktywizowanie wszystkich sił do postawienia ławeczki z naszym „Bacą”.
– mówi Paweł Bladocha, drużynowy 1 Edynburskiej DH „Czarne Diabły” im. Króla Jana III Sobieskiego.
Czytaj także: 71. rocznica bitwy pod Falaise. Gen. Maczek w natarciu!
Generał Stanisław Maczek był dowódcą wojsk polskich w czasie II wojny światowej. Uczestniczył między innymi w wojnie obronnej 1939 r. oraz w walkach o Francję 1940 r. Dowódca 1 Dywizji Pancernej, zwycięzca słynnej bitwy pod Falaise w 1944 r. Od maja 1945 pełnił obowiązki dowódcy Korpusu Polskiego w Szkocji. Po demobilizacji pozostał na emigracji. Pozbawiony przez władze komunistyczne obywatelstwa polskiego. Zmarł w Edynburgu w 1994 r., natomiast pochowany został w Bredzie na polskim cmentarzu wojennym. Został odznaczony m.in. Orderem Orła Białego oraz licznymi odznaczeniami innych państw m.in. Francji czy Wielkiej Brytanii.