Statua Wolności czyli wolność opromieniająca świat!

Statua Wolności (prawdziwa nazwa to Wolność opromieniająca świat) to prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalny posąg na świecie. Jej widok dawał i nadal daje nadzieję milionom imigrantów, nadzieję na lepsze jutro. To również symbol Stanów Zjednoczonych Ameryki, potęgi tego państwa i dobrobytu w nim panującego.

Autorem tego dzieła jest francuski rzeźbiarz Frédéric Auguste Bartholdi. Wraz z jego powstaniem ziściło się marzenie twórcy o pozostawieniu po sobie monumentu który zachwyci świat. Plan utworzenia tego pomnika powstał podczas pobytu artysty w Egipcie. Początkowo wpadł na pomysł postawienia ogromnej latarni morskiej w kształcie egipskiej chłopki dzierżącej pochodnię. Miało to być zwieńczenie nowo powstającego Kanału Sueskiego. Niestety, nie pozwolił na to budżet tej inwestycji, który i tak został przekroczony. Mimo porażki, Bartholdi nie zarzucił do końca swych pomysłów i koncepcji. Miał szczęście, rząd Francuski postanowił podarować USA rzeźbę która byłaby gestem solidarności obu tych narodów z okazji setnej rocznicy podpisania Deklaracji Niepodległości. Przybliżony koszt budowy Statuy wyniósł 250 tyś. ówczesnych dolarów. Niewiele mniejszą sumę musieli wyłożyć obdarowywani Amerykanie, zostali zobowiązani do kupna ziemi pod posąg i wybudowania cokołu. W tym celu wybrano wyspę Bedloe, na rzece Hudson, dziś zwaną Wyspą Wolności.

Podstawę monumentu, czyli cokół, zaprojektował Richard Morris Hunt. Rzeźbą zajął się wyżej już wspomniany Frédéric Auguste Bartholdi, a stalową konstrukcją sam Gustave Eiffel. Pomnik wzniesiono początkowo we Francji, by sprawdzić jego stabilność i wytrzymałość, po czym przekazany został w 1884 roku ambasadorowi amerykańskiemu w Paryżu. Następnie monument rozebrano i statkami wysłano do Nowego Jorku.

Uroczystego otwarcia Statuy Wolności dla zwiedzających dokonał 28 października 1886 prezydent USA Grover Cleveland, przy wtórze salwy z 21 dział i ryku syren mgłowych na statkach.

Pomnik utrzymany został w stylu neoklasycyzmu realistycznego. W momencie jego budowy był najwyższą konstrukcją stalową na świecie. Twórca Statuy wzorował się podobno na słynnym obrazie swego rodaka, Eugène’a Delacroix pt. Wolność wiodąca lud na barykady .

Posąg przedstawia kobietę odzianą w rodzaj togi, która prawą dłoń wznosi w górę trzymając w niej płonącą pochodnię, a w lewej trzyma tablicę na której wyryto następujący napis – JULY IV M DCCLXXVI. Oznacza on 4 lipca 1776, czyli datę podpisania Deklaracji Niepodległości. U stóp kobiety znajdują się pęknięte kajdany. Jako, że jest ona oczywistym symbolem wolności, oznacza to wyzwolenie spod jarzma niewoli. Podchodząc do sprawy bardziej szczegółowo, można doszukać się tu aluzji do wyzwolenia USA spod władzy znienawidzonych przez Francuzów Anglików. Inna teoria głosi, że była to forma sprzeciwu wobec niewolnictwa, któremu stanowczo sprzeciwiał się autor rzeźby. Korona z siedmiu promieni oznacza wolność rozprzestrzeniającą się na wszystkie siedem kontynentów. Pochodnia niesie ludziom światło i prowadzi ku wyzwoleniu. Surowe rysy twarzy posągu są rysami matki samego autora.

Tak prezentuje się Statua opisana za pomocą liczb:

• Wysokość od podstawy posągu do wierzchołka pochodni – 46,5 m
• Wysokość od ziemi do najwyższego punktu – 93 m
• Długość dłoni – 5 m
• Długość palca wskazującego – 2,44 m
• Długość nosa – 1,48 m
• Szerokość ust – 0,91 m
• Waga – 229 ton
• Szerokość w talii – 11 m
• We wnętrzu znajdują się para spiralnych schodów
• Na szczyt prowadzą 354 stopnie
• Korona ma 7 promieni i znajduje się w niej 25 okien
• Blacha miedziana pokrywająca konstrukcję ma zaledwie 2,4 mm grubości

Pierwotnie Statua była koloru miedzianego, lecz czynniki atmosferyczne doprowadziły do utlenienia blachy w wyniku czego dziś możemy oglądać posąg o zielonkawym kolorze.

Obiekt znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO, trafił tam w 1984. 60 lat wcześniej uznany został za narodowy pomnik USA.

Na koniec coś dla zwolenników teorii spiskowych które zmieniają losy świata. Istnieje teoria jakoby Statuę Wolności wybudowali Iluminaci bądź też jedna z Masońskich Lóż. Poniższy dokument porusza właśnie ten temat:

fot. wikimedia, autor ikony wpisu – William Warby