„Oto na naszych oczach rodzi się nowa siła polityczna(…) Jest to ruch, którego establishment polityczny po obu stronach politycznego spektrum się w Polsce boi.” – Tak w 2013 roku o Ruchu Narodowym wypowiedział się znany dziennikarz Mariusz Max Kolonko.
Od tej wypowiedzi minął już prawie rok, jednak czy coś od tego czasu się zmieniło? Czy Ruch Narodowy przez ten okres czasu wyciągnął jakieś wnioski, jakieś przemyślenia? Jakie są w tym momencie mocne i słabe strony Ruchu?
To, co odróżnia Ruch Narodowy od innych organizacji politycznych jest fakt, że jest to ruch tworzony od podstaw (czyli angażuje do działania zwykłych obywateli Polski) i składa się w przeważającej większości z osób młodych, ambitnych, zaciekawionych polityką. Czy RN jest scentralizowany tylko wokół Rady Decyzyjnej? Nie sądzę. W całej Polsce działają różne struktury – czy to Młodzieży Wszechpolskiej, Obozu Narodowo-Radykalnego, Unii Polityki Realnej, a nawet zwykłych lokalnych inicjatyw, takich jak (Ruch) Narodowy Łuków (w którym działam), Narodowe Puławy itd. które działają niezależnie, lecz współpracują z wojewódzkimi ośrodkami RN.
Ruch Narodowy obala „przeciętność”, jakoby partia czy inna organizacja polityczna składała się tylko z wodza, tak jak to ma miejsce w polskich partiach. Rada Decyzyjna złożona z najbardziej zasłużonych dla współczesnego ruchu narodowego osób, decyduje wspólnie o kształcie i kierunku w jakim podążą. Wśród członków jest m.in. Krzysztof Bosak – były poseł LPR, Artur Zawisza – były poseł PiS, Witold Tumanowicz – prezes stowarzyszenia Marsz Niepodległości.
Członkowie ONR i MW organizują wiele inicjatyw – oddawanie krwi dla potrzebujących i czekolady dla domów dziecka, wysyłanie pocztówek dla kombatantów z „Kresów” czy nawet organizowanie wyprawek szkolnych dla polskich dzieci również z tych terenów. Spotykają się też mniej więcej co tydzień na spotkaniach poświęconych tematyce społecznej, politycznej. Niestety, pomimo że działam w RN, to mam pewne zastrzeżenia dotyczące działania Rady Decyzyjnej.
Najważniejszą sprawą jest fakt, że Ruch Narodowy nie odniósł się prawie w ogóle do dziedziny gospodarki – co według mnie jest równie ważne co światopogląd. Nawet, jeżeli w Ruchu Narodowym są konserwatywni-liberałowie z Unii Polityki Realnej, którzy postulują niemalże identyczny program gospodarczy, co Kongres Nowej Prawicy – Janusza Korwina-Mikkego. Wiemy na pewno, że chcą likwidacji ZUS-u, na rzecz emerytury obywatelskiej, która zakłada, że każdy pracujący otrzyma taką samą emeryturę, a jeżeli ktoś by chciał więcej pieniędzy, to musiałby oszczędzać. Nie wiemy jednak, czy chcą obniżać czy podnosić podatki i czy spółki państwowe mają być prywatyzowane czy nie.
Kolejną ważną sprawą jest jakiś konflikt pomiędzy Radą Decyzyjną, a Korwinem, który widać gołym okiem – obserwując nawet wypowiedzi jednej i drugiej strony. Problem jest jednak taki, że na szczeblu lokalnym istnieje często WSPÓŁPRACA pomiędzy członkami RN i KNP. Przykładem takim są Siedlce – gdzie korwiniści i narodowcy oficjalnie działają razem. Nawet u nas w Łukowie mamy dobre stosunki z sympatykiem KNP.
Jako narodowiec mam nadzieję, że RN ujawni w końcu program (może podczas II Kongresu RN), bo w tym momencie operują przeważnie hasełkami typu „Praca w Polsce dla Polaków” czy „Strzelnice w każdym powiecie”. Nawet w Deklaracji Ideowej i podczas wystąpień I Kongresu Ruchu Narodowego nie ma i nie było nic konkretnego.
Mam nadzieję, że panowie z Ruchu Narodowego przeanalizują to, co przedstawiłem w tym felietonie, a jeżeli nie, to będzie to chociaż okazja, by podyskutować w komentarzach o tym, co napisałem.
Autor: Hubert Woźniak, Narodowy Łuków
Fot.: za zgodą, Ruch Narodowy
