Tomasz Kucharski jest burmistrzem warszawskiej dzielnicy Praga Południe z ramienia Platformy Obywatelskiej. Polityk postanowił podzielić się swoimi przemyśleniami na temat „Lamentu świętokrzyskiego”, jednego z największych arcydzieł polskiej literatury. Jego zdaniem ten utwór jest… „antysemicki”.
Kucharski postanowił podzielić się swoimi przemyśleniami na łamach wrześniowego biuletyny wydawanego w jego dzielnicy. Burmistrz pisał tam o reformie oświaty przeprowadzanej przez rząd. Nie zawahał się również wspomnieć o liście lektur szkolnych.
Jak wpłynie na wiedzę naszych pociech lista obowiązkowych lektur z języka polskiego dla szkół ponadgimnazjalnych? Wyrzucono z niej m.in. Schulza, Iwaszkiewicza, Conrada czy Bułhakowa i Kapuścińskiego. Pojawiły się na niej natomiast takie pozycje, jak antysemicki „Lament świętokrzyski” czy poezja pana Wencla, barda smoleńskiego. – wyliczał Kucharski.
Czytaj także: Stan współczesnej oświaty. Czy czas na radykalne zmiany?
Do końca nie wiadomo, dlaczego burmistrz z PO zdecydował się uznać to wielkie XV-wieczne dzieło za „antysemickie”. Można tylko domniemywać, że chodziło o jeden z wersów, w którym padło słowo „żydowina”.
Zamęt ciężki dostał się mie, ubogiej żenie,
Widzęć rozkrwawione me miłe narodzenie,
Ciężka moja chwila, krwawa godzina,
Widzęć niewiernego Żydowina,
Iż on bije, męczy mego miłego Syna.
W oczach platformerskiego lokalnego polityka z @pragapld (burmistrz) XV w „Lament Swietokrzyski” jest . . . antysemicki#Back2school
RT pls pic.twitter.com/PdcsMLxAFY— Dariusz Lasocki (@Dariusz_Lasocki) 26 września 2017
„Lament Świętokrzyski” jest zaliczany obok „Bogurodzicy” do arcydzieł liryki naszego średniowiecza, zwany jest również Żalami Matki Boskiej pod krzyżem lub Lamentem świętokrzyskim – od benedyktyńskiego klasztoru Św. Krzyża na Łysej Górze, gdzie był przechowywany. Zapisał go w latach siedemdziesiątych XV wieku przeor tegoż klasztoru, Andrzej ze Słupi. Jest to anonimowa sekwencja, pochodząca być może z jakiegoś dramatu pasyjnego, nawiązująca do popularnych w średniowieczu tzw. planktów – monologów cierpiącej Marii pod krzyżem.
Źródło: niezalezna.pl; staropolska.pl
Fot.: Wikimedia/Ejdzej
