Brytyjski humor to temat rzeka. Każdy, kto mniej więcej orientuje się w tej tematyce wymieni grupę Monty Python, a z młodszych na pewno Rowana Atkinsona. W naszym kraju, ale nie tylko, wielką popularność zyskał Benny Hill. 21 stycznia 2016 roku obchodziłby 92. urodziny.
Ciężka młodośc
Alfred Hawthorn Hill, bo tak naprawdę nazywał się nasz bohater urodził się 21 stycznia 1924 roku w Southampton. Po skończeniu szkoły imał się różnych zajęć. Był mleczarzem, operatorem mostów czy doboszem. Wreszcie został asystentem inspicjenta, na potrzeby nowego zawodu oraz z sympatii do komika Jacka Benny’ego zaczął posługiwać się imieniem Benny. Jako Benny Hill jest rozpoznawalny wśród fanów.
Kariera
Pod koniec II wojny światowej i w latach 50. XX wieku występował jako aktor radiowy, występując w licznych słuchowiskach. Wystąpił też w kilku filmach (ostatnia produkcja to Włoska robota z 1969 roku). Z telewizji zadebiutował w 1948 roku w programie „Hi there”. Ukoronowaniem jego kariery był jednak autorski program telewizyjny.
The Benny Hill Faking Show i Benny Hill Show
Pierwszy program autorstwa Hilla zadebiutował w stacji BBC w 1959 roku. Już wtedy wykrystalizował się zespół komików, którymi Hill współpracował de facto do końca kariery. Byli to: Henry McGee, Bob Todd oraz Jack Wright („Little Jackie”, w Polsce zwany „Łysym Dziadkiem”). Przyjacielem Hilla został również producent obu programów Dennis Kirkland. W 1969 roku program przeniesiono do stacji ITV. Jako „Benny Hill Show” był emitowany a z do 1989 roku, a produkował go Kirkland i Thames Televison. Kultową została tytułowa piosenka programu, której autorami byli James Rich oraz Boots Randolph. Charakterystyczne dla programów były parodie filmów czy wydarzeń historycznych np. Drużyna A ( w wersji Hilla była to Drużyna B). Benny Hill jako poliglota potrafił naśladować różne nacje np. Niemców, Francuzów czy Latynosów. Kultowym stało się uderzanie dłonią po łysinie „Łysego dziadka”, co postacie grane przez Hilla czyniły w każdym odcinku kilkukrotnie. Krytycy posądzali Hilla o seksizm, a także rasizm. Pod koniec lat 80. jego gagi i skecze uznano za staroświeckie. Dlatego w 1989 roku zakończono współpracę z Hillem. Stał się ofiarą poprawności politycznej.
Śmierć w samotności
Hill mimo medialnego wizerunku duszy towarzystwa był introwertykiem. Jego przyjaciółmi byli tylko McGee, Wright, Kirkland oraz Todd. Dwa razy się oświadczał, ale został odrzucony. Majątek przepisał rodzicom, którzy w chwili jego śmierci dawno nie żyli, podobnie jak nieutrzymujące z nim kontaktu rodzeństwo. Pod koniec życia miał nadwagę (108 kg przy 1,79 m wzrostu). Miał problemy z sercem, w lutym 1992 sugerowano dietę, której celem było zrzucenie 13 kg wagi. Sugerowano wstawienie bypassów, bo zaatakowała go miażdżyca. Szybko przyplątała się niewydolność nerek. Okoliczności jego śmierci są smutne. Mieszkał sam, nigdy nie miał własnego lokum tylko wynajmował. 22 kwietnia 1992 roku Kirkland zaniepokojony brakiem odpowiedzi na telefony do Hilla wybrał się do jego domu. Wszedł na balkon Benny,ego po drabinie (trzecie piętro) i zobaczył ciało przyjaciela. Policja wyłamała drzwi i zastała ciało komika siedzące w fotelu przed telewizorem. Lekarze ustalili, że Hill zmarł około 20 kwietniaw swoim domu w Teddington . Część majątku zapisał swoim przyjaciołom, ale list w którym to opisał, nie miał zdolności prawnej.
Mimo, że nie żyje blisko 24 lata to nadal cieszy się niesłabnącą popularnością, a jego programy są powtarzane również w Polsce.
źr. imdb.com; filmweb.pl
fot. facebook.com/bennyhill
Czytaj również: „Ludobójstwo” – animowany film o krwawej historii Polski [WIDEO]
