W 2003 r. sprywatyzowane zostały Polskie Huty Stali SA. (huty w Krakowie, Dąbrowie Górniczej, Świętochłowicach i Sosnowcu). Prywatyzacji uległ pakiet 22,1 proc. akcji tej spółki za które Skarb Państwa otrzymał kwotę 6 milionów zł. NIK stwierdził jednak, że cena spółki została zaniżona o blisko 2 miliardy zł, czego najlepszym dowodem jest fakt, że już w 2004 r. spółka miała 1,7 miliarda zł zysku!
W 2003 roku w Polsce rządziła koalicja SLD-UP, a premierem był Leszek Miller. Sprawę NIK zbadał w 2006 roku. Już w pierwszych zdaniach czytamy „Ocena skontrolowanych zagadnień jest negatywna w odniesieniu do przebiegu i warunków finansowych prywatyzacji Polskich Hut Stali SA”. Kontrolerzy NIK uznali przede wszystkim, że to „finansowe parametry umowy prywatyzacyjnej były niekorzystne dla Skarbu Państwa ze względu na zbyt niskie ceny wyprzedawanych akcji Polskich Hut Stali”.
Wycena Polskich Hut Stali S.A. sporządzona została przez Konsorcjum Doradcze BRE Corporate Finance SA i Evip International Sp. z o.o., które do wyceny zostało wybrane bez przetargu co już stanowić może naruszenie prawa. Warto dodać, że sama wycena wyniosła ponad 3 mln. złotych, czyli połowę wyceny wartości spółki! NIK ocenił tą sytuację po względem legalności i gospodarności. Ocena ta jak łatwo się domyślić nie mogła być pozytywna i została określona jako: „nieprzestrzeganie przepisów dotyczących zamówień publicznych należy do typowych przejawów występowania zjawisk korupcyjnych”.
Kontrolerzy NIK stwierdzili, że Konsorcjum Doradcze BRE Corporate Finance SA i Evip International swoją wycenę oparło o zaniżoną prognozę wyników finansowych Spółki. Warto podkreślić, że w samym biznes planie firmy, prognozowane przychody były o wiele wyższe i oscylowały w okolicach 2 mld złotych.
Ostatecznie więc Skarb Państwa uzyskał za pakiet 23,5 mln akcji PHS (stanowiących w momencie podpisywania umowy 22,1 proc. istniejących wówczas wszystkich akcji tej spółki) kwotę niespełna 6 mln zł, a cena jednej akcji wyniosła zaledwie 25 groszy.
NIK w swoim raporcie jako winnych takiego stanu reprywatyzacji uznał ówczesnych premiera oraz ministrów: Skarbu Państwa i Gospodarki. Szefem Rządu był wówczas Leszek Miller, ministrami Skarbu Państwa w omawianym okresie byli natomiast Wiesław Kaczmarek, później przejściowo Sławomir Cytrycki, którego zastąpił Piotr Czyżewski (2003 – 2004) oraz Zbigniew Kaniewski (2004), natomiast ministrami właściwym d/s gospodarki byli Jacek Piechota oraz Jerzy Hausner.
