150 lat temu, 9 czerwca 1863 roku rozegrała się II bitwa pod Ignacewem.
Była to zwycięska bitwa oddziału płk Edmunda Calliera i Wincentego Raczkowskiego nad wojskami majora Marianowicza. Oddziały Polaków liczyły 2 kompanie piechoty po 110 ludzi, 2 oddziały kosynierów po 148 ludzi, 2 plutony kawalerii – razem 80 i kolumnę 50 koni. W okolicach kolonii Stara Ruda pikiety zaalarmowały o zbliżającym się oddziale rosyjskim, podążającym z Konina. W skład jego sił wchodziły 2 roty piechoty i 120 huzarów z kozakami. Callier i Raczkowski, nie czekając na atak, uderzyli na Rosjan. Śmiałe i silne natarcie zmusiło nieprzyjaciela do wycofania. Polem walki stało się pobojowisko klęski Taczanowskiego z 8 maja 1863 r. Z tego względu potyczka ta urosła do rangi symbolu i traktowana była jako odwet (niezbyt słusznie biorąc pod uwagę wymiar i znaczenie obu bitew). Część uciekających Rosjan zabarykadowała się w chatach, które podpalono, część natomiast ścigano jeszcze aż do kolonii Olszynki. Po skończonej bitwie powstańcy odpoczęli przy mogile w Ignacewie. Po stronie polskiej poległo 4 powstańców, 10 zostało rannych. Starty rosyjskie wg raportu Calliera wyniosły około 70 zabitych.
P.L.
Źródło: www.historykon.pl
(Na zdjęciu pomnik-mogiła163 powstańców z oddziału gen. Edmunda Taczanowskiego, którzy polegli w I bitwie pod Ignacewem 8 maja 1863 r. Monument, zniszczony podczas II wojny światowej, został odbudowany i ponownie odsłonięty 22 lipca 1957 r. Zdjęcie pochodzi ze zbiorów własnych.)
