Bł. Karolina Kózkówna – dziewica i męczennica, wspomnienie.

Karolina urodziła się w małej, polskiej wsi Wał–Ruda 2 sierpnia 1898r. Żyła w głęboko uduchowionej rodzinie, gdzie codziennie śpiewano Godzinki, modlono się podczas posiłków, w dni powszednie przystępowano do Mszy Św., etc. Sąsiedzi nazywali ich dom kościółkiem.

Wkład w rozwój duchowy Karoliny miał jej wuj, Franciszek Borzęcki. Prowadził bibliotekę i świetlicę, gdzie Karolina często mu pomagała. Odbywały się tam śpiewy, rozmowy, wspominano dzieła wieszczów – a wszystko w duchu patriotycznym i religijnym.

Karolina dzieliła się Słowem Bożym z innymi, w razie potrzeby próbowała wyjaśnić ważne kwestie. Była dobrą duszą dla wszystkich, którzy tego potrzebowali. Codziennie towarzyszył jej Różaniec, na którym modliła się w dzień i w nocy. Zajmowała się również chorymi i starszymi ludźmi, pracowała nad ich wzrostem duchowym poprzez czytanie pism religijnych, etc. W swojej parafii była członkiem Towarzystwa Wstrzemięźliwości oraz Apostolstwa Modlitwy i Arcybractwa Wiecznej Adoracji Najświętszego Sakramentu.

Została zamordowana podczas I wojny światowej 18 listopada 1914 roku. Zabójstwa dokonał rosyjski żołnierz, który chciał dokonać na niej gwałtu. Karolina broniła się chcąc zachować dziewictwo. Wygrała, poniosła śmierć, jednak wytrwała w swoim postanowieniu. Jej pogrzeb zgromadził ok. 3 tysiące żałobników. Była to wielka manifestacja patiotyczno-religijna.

Początkowo pochowano ją na zwykłym cmentarzu grzebalnym, jednak jej ciało w 1917 roku zostało przeniesione przez bpa Wałęgę do grobowca przy kościele parafialnym we wsi Zabawa.

Św. Jan Paweł II beatyfikował Karolinę 10 czerwca 1987 r. w Tarnowie. Bł. Karolina Kózkówna jest patronką Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży (KSM) i Ruchu Czystych Serc.

fot. parafia Połupin