Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych (OPZZ) domaga się od rządu podniesienia zasiłku dla bezrobotnych do wysokości minimum socjalnego już od 1 czerwca 2015 r.
W Polsce mamy najniższy w Unii Europejskiej zasiłek dla bezrobotnych, który na dodatek nie jest powiązany z wcześniejszymi zarobkami – przekonują związkowcy. Zgodnie z Konwencją nr 102 Międzynarodowej Organizacji Pracy zasiłek powinien wynosić nie mniej niż 50 proc. poprzednich zarobków, albo być ustalany na takim poziomie, który zapewni minimum niezbędne dla pokrycia podstawowych kosztów utrzymania. Zasiłek w Polsce nie spełnia więc przesłanek wymienionych w Konwencji nr 102 – przypomina OPZZ i chce jak najszybszego podniesienia kwoty wypłacanej bezrobotnym.
Utrata pracy w Polsce oznacza biedę i wykluczenie. Wysokość zasiłku nie pozwala zaspokoić najbardziej podstawowych potrzeb bytowych osoby bezrobotnej. Ponadto ponad 85 proc. bezrobotnych nie ma prawa do zasiłku dla bezrobotnych, co jest najniższym wskaźnikiem w UE. Jest on więc niski, selektywny, a na dodatek krótkotrwale wypłacany
Czytaj także: Stan współczesnej oświaty. Czy czas na radykalne zmiany?
– uzasadnia związkowe żądania Piotr Szumlewicz z biura prasowego OPZZ.
Podstawowa kwota zasiłku dla bezrobotnych do 31 maja 2015 r. wynosi 717 zł netto (831 zł brutto) w pierwszych 3 miesiącach prawa do zasiłku i 573 netto zł (653 zł brutto) w następnych miesiącach.
Wysokość zasiłku nie pozwala zaspokoić najbardziej podstawowych potrzeb bytowych osoby bezrobotnej. Ponadto ponad 85 procent bezrobotnych nie ma prawa do zasiłku dla bezrobotnych, co jest najniższym wskaźnikiem w UE. Jest on więc niski, selektywny, a na dodatek krótkotrwale wypłacany
– tłumaczą związkowcy OPZZ.
Minimum socjalne w gospodarstwie jednoosobowym obecnie wynosi 1058 zł, w dwuosobowym 874 zł, a w czteroosobowym 842 zł.
Na swojej stronie związkowcy opublikowali 10 marca takie oto oświadczenie –
Koalicja PO-PSL nie spełnia swoich obietnic. Rządy Donalda Tuska i Ewy Kopacz deklarowały, że będzie żyło się lepiej. Tymczasem wzrost gospodarczy jest konsumowany przez najbogatszych.
Rośnie skala bezwzględnego ubóstwa, utrzymuje się wysoki poziom bezrobocia, płace w sferze budżetowej są zamrożone od sześciu lat. Kilka milionów pracowników zmuszono do pracy na umowach „śmieciowych”. Brakuje poczucia stabilności w życiu zawodowym i rodzinnym. Sytuacja taka wywołuje wiele protestów w poszczególnych zakładach pracy i całych branżach.
Głównym zadaniem OPZZ jest obrona socjalnych i pracowniczych uprawnień członków związków (głównie pracowników przedsiębiorstw państwowych). Do OPZZ przynależy 86 ogólnokrajowych federacji i jednolitych związków zawodowych oraz kilkaset lokalnych i zakładowych organizacji związkowych zrzeszonych poprzez Rady Wojewódzkie