Mistrzowski Juventus: Scudetto numer 31

Włodarze jak i kibice Starej Damy wiele obiecywali sobie po poprzednim sezonie, w którym to klub z Turynu zdobył 30. mistrzostwo w historii klubu. Nie przegrał przy tym w żadnym z 38 spotkań. Aby obronić mistrzostwo Juventus potrzebował wzmocnień kadrowych i przed sezonem zakupił aż 7 zawodników!

Nowymi nabytkami przed sezonem 2012/2013 byli:
Obrońcy: Federico Peluso 29 lat, Atalanta Bergamo, Mauricio Isla 25 lat, Udinese Calcio
Pomocnicy: Kwadwo Asamoah 25 lat, Udinese Calcio, Arturo Vidal 26 lat, Old Boys Basel,
Simone Padoin 29 lat, Atalanta Bergamo, Paul Labile Pogba 20 lat, Manchester United FC
Napastnicy: Sebastian Giovinco 26 lat, Parma FC, Nicolas Anelka 34 lata, Shanghai Shenhua (w zimowym okienku transferowym)

Juventus zaczął sezon od 4 wygranych, następnie zaliczył lekkie potknięcie, czyli bezbramkowy remis w wyjazdowym meczu z Fiorentiną, by w następnym spotkaniu rozbić u siebie AS Romę aż 4:1. Wspaniała seria 49 meczów bez porażki trwała do 3 listopada 2012 r. kiedy to zawodnicy Antonio Conte przegrali na własnym stadionie z Interem Mediolan 1:3. By poprawić humory kibicom, Bianconeri wygrali w Pescarze z miejscowym zespołem, aż 6:1. Było to największe zwycięstwo turyńczyków w sezonie. Kolejna strata punktów to kolejki 13. i 14. gdzie Juventus bezbramkowo zremisował u siebie z późniejszym zdobywcą Pucharu Włoch – Lazio Rzym oraz przegrał z drugą drużyną z Mediolanu – Milanem 1:0. Następne spotkanie to mecz derbowy z Torino na stadionie podopiecznych Antonio Conte, zakończone pewnym zwycięstwem gospodarzy 3:0. W kolejnych spotkaniach Juventus zdobywał komplet punktów w każdym meczu, aż do ostatniej kolejki rundy jesiennej, w której to niespodziewanie przegrał z Sampdorią Genua 1:2.

Czytaj także: Stan współczesnej oświaty. Czy czas na radykalne zmiany?

Ważne daty:
3 listopada 2012 r.
Juventus – Inter Mediolan 1:3
Była to pierwsza porażka graczy Starej Damy po 49 spotkaniach. Dodatkowym bólem dla kibiców był fakt, że miała ona miejsce na swoim stadionie z odwiecznym rywalem.
Mecz zaczął się wyśmienicie dla gospodarzy, ponieważ już w 1 minucie spotkania Arturo Vidal wyprowadził ich na prowadzenie. Do 59. minuty wszystko szło po myśli Bianconerich. Po strzale z rzutu karnego Diego Milito doprowadził do remisu. W 75. minucie powtórzył swój wyczyn i ponownie umieścił piłkę w siatce. W 90. minucie nadzieje na remis odebrał turyńczykom napastnik Interu, Rodrigo Palacio.

10 listopada 2012 r.
Pescara – Juventus 1:6
Po porażce z Interem zawodnicy gości chcieli jak najszybciej zapomnieć o hańbie z poprzedniego meczu i wrócić na właściwy (mistrzowski) tor. Mecz rozstrzygnął się w trakcie 53 minut, bowiem tyle czasu potrzebowali zawodnicy Juventusu by zaaplikować rywalom 6 bramek. Festiwal strzelecki rozpoczął w 9. minucie najlepszy strzelec Juve -Vidal. Trzynaście minut później swoją cegiełkę dołożył Fabio Quagliarella. Gospodarzy stać było tylko na honorowe trafienie Emmanuela Cascione w 25. minucie spotkania. Potem głos należał już tylko do gości. Po golach Kwadwo Asamoah, Sebastiana Giovinco i kolejnych dwóch trafieniach Quagliarellii, Juventus wracał do Turynu z kolejnymi trzema punktami na swoim koncie. Było to najwyższe zwycięstwo Turyńczyków w tym sezonie.

25 listopada 2012 r.
AC Milan – Juventus 1:0
Kolejne spotkanie z klubem z Mediolanu i kolejna porażka. Tym razem wyjazdowa. Wynik meczu ustalił w 31. minucie strzałem z rzutu karnego Robinho.

6 stycznia 2013 r.
Juventus – Sampdoria Genua 1:2

Ostatnie spotkanie rundy jesiennej zakończyło się niespodziewaną porażką Juventusu. Mimo dobrego początku i zdobyciu gola z rzutu karnego w 24. minucie przez Atomową Mrówkę sprawy nie miały się dobrze. Mimo, że gospodarze grali od 32. minuty w przewadze jednego gracza, nie potrafili zdobyć kolejnych bramek. Po zmianie stron niemoc Juventusu trwała nadal, a goście pozwalali sobie na coraz więcej i momentami wydawało się, że to piłkarze Sampdorii grają w przewadze. Za swoją słabą postawę, gospodarze zostali skarceni dwa razy przez Mauro Icardi’ego w 53. i 69. minucie i musieli uznać wyższość rywala.

Rundę rewanżową Juventus rozpoczął od remisu 1:1 w Parmie i  nie przegrał meczu aż do 25. kolejki, kiedy to na Stadio Olipmico Roma odegrała się za wysoką przegraną w Turynie i wygrała 2:0. Gracze z Piemontu odnieśli też zwycięstwa ze swoimi największymi rywalami – 30 marca pokonali na wyjeździe Inter 2:1, 21 kwietnia u siebie Milan, a tydzień później rywala z miasta – Torino 0:2. Smaku drugiej, i zarazem ostatniej, porażki w rundzie wiosennej piłkarze z Turynu doznali w ostatnim meczu sezonu z…Sampdorią w stosunku 3:2.

Ważne daty c.d.:
30 marca 2013 r.
Inter Mediolan – Juventus 1:2
Gracze  Juve jechali do Mediolanu z przeświadczeniem, że aby odzyskać w oczach kibiców, i zamazać porażkę u siebie, muszą wygrać. Dla piłkarzy Starej Damy mecz ten zaczął się wybornie. Już w 3. minucie gry wynik spotkania otworzył Fabio Quagliarella. Po przerwie Nerazzurri odpowiedzieli golem Rodrigo Palacio (54. minuta), jednak 6 minut później wynik spotkania na 2:1 ustalił Alessandro Matri.

21 kwietnia 2013 r.
Juventus Turyn – AC Milan 1:0
Rewanż w Turynie miał podobny przebieg co mecz w Mediolanie. Mecz zakończył się jedno-bramkowym zwycięstwem gospodarzy, gdy w 57 minucie karnego na gola zamienił najskuteczniejszy strzelec  Starej Damy – Arturo Vidal

18 maja 2013 r.
Sampdoria Genua – Juventus Turyn 3:2
Ostatni mecz sezonu to wyjazd do Genui, z którą Juventus nie radził sobie w tym sezonie. Ten mecz tylko to potwierdził. Mimo wyjściu na prowadzenie w 25. minucie gry po strzale Fabio Quagliarellii, 6 minut później gola z karnego strzelił Eder. Po zmianie stron do siatki Juve dwa razy znaleźli gracze Blucerchiati. W 57. minucie trafił Lorenzo De Silvestri, a w 75. Mauro Icardi. Gości stać było tylko na gola Emanuele Giaccherini’ego w 90. minucie, który nie zmienił już nic. Trzy punkty zostały nad morzem.

Juventus po raz kolejny udowodnił, że we Włoszech jest najlepszy. Głównie dzięki świetnej współpracy wszystkich linii i szerokiej ławce rezerwowych. Można pokusić się o twierdzenie, iż w Turynie nie ma rezerwowych, bowiem każdy z graczy reprezentuje bardzo zbliżony poziom i nie ma obaw, gdy ktoś nabawi się kontuzji.

Stary, ale wciąż jary, Gigi Buffon to podpora linii defensywnej i jej najtwardsze ogniwo. Obrona, w której prym wiodą: Barzagli, Bonucci i Chiellini. Wiecznie młody Pirlo, który na środku pomocy dogrywa celne podania, a i z wolnego potrafi uderzyć. Niezmordowany Arturo Vidal, najlepszy strzelec zespołu, który prędzej umrze, niż odpuści jakąś piłkę. Młody Pogba idealnie odnalazł się w linii środkowej. Fantastyczna Czwórka napastników (Matri, Quagliarella, Vucinić, Giovinco), która razem zaaplikowała rywalom 34 bramki. Te wszystkie czynniki sprawiły, że klub z podnóża Alp został mistrzem Włoch za sezon 2012/2013. Jaki będzie następny? Tego dowiemy się za niecały rok.

Skład:

 * bramkarze: puszczone bramki i czyste konta

Trener: Antonio Conte
Asystent trenera: Angelo Alessio

Najwięcej występów:
1. Andrea Barzagli – 34
2. Leonardo Bonucci – 33
3. Gianluigi Buffon/Andrea Pirlo – 32

Najwięcej minut na boisku:
1. Leonardo Bonucci – 2960
2. Andrea Barzagli – 2954
3. Gianluigi Buffon – 2880

Najlepsi strzelcy
1. Arturo Vidal/Mirko Vucinić – 10
2. Fabio Quagliarella – 9
3. Alessandro Matri – 8

Średnia minut na gola
1. Alessandro Matri – 126
2. Fabio Quagliarella – 129
3. Mirko Vucinic – 207

Najwięcej kartek:
Arturo Vidal – 11
Leonardo Bonucci – 10
Andrea Pirlo – 8
Stephan Lichtsteiner – 6
Andrea Barzagli – 5

Statystyki:
Mecze: 38
Wygrane: 27
Remisy: 6
Porażki: 5
Bilans bramek: 71-24
Punkty: 87
Średnia na mecz: 2.29
Bramki strzelone: 71
Średnia na mecz: 1.87
Bramki stracone: 24
Średnia na mecz: 0.63
Kartki:
Żółte: 250
Czerwone: 1

Ciekawostki:
– Od 6 kolejki, tj. 29 września 2012, do końca sezonu Juventus nie utracił pozycji lidera.
– Najwięcej bramek (bo aż 17) zawodnicy Bianconeri strzelili między 75-90 minutą.
– Najwięcej zaś (6) stracili między 45-60 minutą.
– Najczęściej bramki dla Juve padają w drugiej połowie (60%), podobnie dla ich rywali (66%).

Fot: YT